آلبوم های موسیقیسایر اخبارفرهنگیکانون نوازندگان کلاسیک

آلبوم موسیقی «زنگ خاطره» منتشر شد

 

آلبوم موسیقی «زنگ خاطره» مشتمل بر بازخوانی موسیقی‌های خاطره‌انگیز سریال‌های دهه شصت تلویزیون با هنرمندی بابک شهرکی و کوشش سهیل سلیم‌زاده در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش خانه موسیقی ایران،  «زنگ خاطره» به تازگی با هنرمندی بابک شهرکی و کوشش سهیل سلیم زاده در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

بابک شهرکی نوازنده ویولن، ویولا، سینتی سایزر، میکس و مسترینگ، سهیل سلیم زاده نوازنده ویولنسل، پیانو و سینتی سایزر نوازندگان این آلبوم موسیقی بی کلام را تشکیل می‌دهند.

موسیقی متن آثار خاطره‌سازی چون «سال‌های دور از خانه»، «خاله ریزه»، «از سرزمین شمالی»، «حنا دختری در مزرعه»، «آناستازیا»، «بابالنگ دراز»، «دختری به نام نل»، «داستان زندگی»، «بچه های مدرسه والت»، «جاده ابریشم» و «پوآرو» قطعاتی هستند که در این آلبوم پیش روی مخاطبان قرار گرفته است.

بابک شهرکی درباره این آلبوم نوشته است: سرانجام آلبوم زنگ خاطره پس از گذشت مدت زمانی نسبتاً طولانی به سرانجام رسید، آلبومی که ضبطش حدود شش سال به طول انجامید و تک تک لحظاتش برای من و دوست و شاگرد بسیار عزیزم سهیل سلیم زاده، سرشار از نوستالژی و لذت اجرای مجدد ملودی‌های زیبا به همراه زنده شدن خاطرات دل‌چسبی بود که از نظرمان می‌گذشت.

حال که حاصل تلاش دو نفره مان که شامل تمامی مراحل تنظیم، نوازندگی کلیه سازها، صدابرداری، میکس و مسترینگ می‌شود، آماده انتشار است. امیدوارم برای شما عزیزانی که شنونده این نغمات خاطره‌انگیز هستید نیز لذت بخش باشد.

زهره نیلی نویسنده و پژوهشگر موسیقی نیز در یادداشتی به بهانه انتشار این آلبوم نوشته است: زندگی رنگ می‌باخت، وضعیت، قرمز که می‌شد، تمام دلشورها و ترس‌های عالم که بر دلمان هوار می‌کشید. وقتی آژیر می‌کشیدند و «وضعیت قرمز» را اعلام می‌کردند … بعد نوبت به «وضعیت سفید» می‌رسید، برق می‌آمد و دنیا دوباره رنگ می‌گرفت. بازهم تاکسی‌های نارنجی و اتوبوس‌های دوطبقه در خیابان شهر رفت و آمد می‌کردند و مردم، جلوی مغازه «نفتی» صف می‌کشیدند یا کوپن به دست به تعاونی محله شان می‌رفتند تا آذوقه مورد نیاز خود را تهیه کنند.

وضعیت، سفید که می‌کشید بازهم با کاغذهای دفترچه‌مان، «نمکدون» می‌ساختیم و از دریچه دوربین‌های مکه‌ای، عکس‌های حج را تماشا می‌کردیم؛ پای «تی وی گیم» و آتاری می‌نشستیم و مهارت خود را در بازی را به رخ هم سن و سال‌هایمان می‌کشیدیم. با تلنبه لاستیک دوچرخه‌مان را باد می‌کردیم و با تنها دارایی خود در آن سال‌ها به کوچه، پس کوچه‌ها می‌زدیم.

هنوز هم یک صدا، یک تصویر، یک قطعه موسیقی، ما را به آن سال‌ها برمی‌گرداند و خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را در ذهنمان زنده می‌کند. خاطره همان روزها که پدر و مادرها تلاش می‌کردند هرچه زودتر کارهامان را به سرانجام برسانند و به خانه برگردند تا وقت حمله هوایی، در کنار خانواده خود باشند و سرگذشت «رضا تفنگچی» را دنبال کنند که چه تلخ بود برای روزگاری کودکی‌مان.

آن روزها، ما هم با پدر و مادر و بزرگ‌ترهایمان، پای تلویزیون می‌نشستیم و برای «اوشین» که روزگارش سخت تراز ما بود، غصه می‌خوردیم. «از سرزمین‌های شمالی» می‌گفتیم و دست‌های کوچک خود را در دستان حنا می‌گذاشتیم تا احساس تنهایی نکند و کار در مزرعه برایش هموار شود.

انگار آن روزها مهربانی‌ها بیشتر و پررنگ‌تر از امروز بود. بابک شهرکی و سهیل سلیم زاده در آلبوم «زنگ خاطره» کوشیده‌اند تا آن هم دلی‌ها را زنده کنند. نوای دلنشین قطعاتی که براساس تک نوازی ویولن تنظیم و نواخته شده‌اند ما را به یاد «سال‌های دور از خانه» می‌اندازد و خاطره آن سال‌ها را ذهنمان زنده می‌کند.

یک دیدگاه

  1. موسیقی دیجیتال حس نمی دهد. هر نوازنده ای می آید آنچه را که تنظیم کننده برایش تعیین کرده می نوازد و می رود. بعد میکس و مسترینگ آهنگ را در می آورد. این کار را راحت کرده ولی حس اثر را از بین برده است. وقتی تعداد زیادی نوازنده در استودیو تمرین می کنند حس کار را می گیرند. این حس به نوازندگی شان منتقل می شود. ضبط آنالوگ مجموعه کار را یکجا به گوش می رساند. حس منتقل می شود. اگر سازی کوک نباشد بسادگی از آن گذر نمی شود. جای سازهای بادی در بسیاری از آثار خالی است. شما نمی توانید با ساکسیفون حس قره نی منتقل کنید. در نهایت استادان بسیار عزیزی داریم که فرصت حضورشان را غنیمت می شماریم ولی استادان بسیاری را هم از دست داده ایم یا خانه نشین کرده ایم. جای خالی آنها پر شدنی نیست. نی حسن کسانی، تار جلیل شهناز، قره نی محمد شیرخدائی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا